Μεταβολή στην ισορροπία δυνάμεων γύρω από το διαπραγματευτικό τραπέζι για το Ελληνικό χρέος διαπιστώνει η οικονομική συντάκτης του BBC, Στέφανι Φλάντερς σε ανάλυσή της για την ιστοσελίδα του Βρετανικού δικτύου.................
Στην ανάλυσή της συντάκτριας του BBC τονίζεται ότι η χώρα πλήρωσε το 2011 περισσότερο τόκο κατά 23% περισσότερο σε σχέση με το 2010, παρά τα «φθηνά» δάνεια από τους Ευρωπαίους και το ΔΝΤ (σ.σ. ειρωνικά τα εισαγωγικά της συντάκτριας).
Η Στέφανι Φλάντερς σημειώνει ότι αν μελετήσει κανείς προσεκτικά τα οικονομικά αποτελέσματα του δεύτερου εξαμήνου του 2011 θα διαπιστώσει ότι η Ελλάδα κατέγραψε πρωτογενές πλεόνασμα 1,8 δις ευρώ, που σημαίνει ότι είναι σε θέση να καλύψει τις εσωτερικές ανάγκες της οικονομίας της και ότι με τα δάνεια που λαμβάνει αποπληρώνει πια αποκλειστικά το… χρέος της!!!
Υπενθυμίζεται ότι το κεφάλαιο το έχουμε ξεπληρώσει με το παραπάνω 5-6 φορές και τώρα μας “φεσώνουν” με τους τόκους. Σημειώνεται επίσης, ότι το καθεστώς θέλει να εξομοιώσει την Ιταλία με την Ελλάδα επιβάλλοντας τη λογική ότι και οι άλλες Χώρες της Ευρώπης τα ίδια υφίστανται, επειδή δανείσθηκε πρόσφατα με επιτόκιο 1,9%…
17 May 2012
The details are complicated, and not quite as frightening as they first appear. But the big picture is scary indeed, not least for the ECB.
The numbers on how much has recently been taken out of Greek banks by depositors have been much disputed - not surprisingly, when the official figures will not be published for weeks.
Depending on who you talk to, anything from €700m ($892m; £560m) to €1.2bn was taken out of banks in the days after the election, out of total deposits of around €160bn. That total, in turn, is about a third lower than it was at the end of 2009.
At the same time, the ECB has apparently now said that it won't directly lend to some Greek banks that it judges to be technically "insolvent". These are banks that have holes in their balance sheets, because, thanks to the restructuring of Greek sovereign debt, they can't now expect to get back all of the money that they lent to the government.
That sounds bad, but the banks that have lost access to direct ECB funding can almost certainly still get money from the Greek central bank, which, of course, is ultimately, getting its cash from the ECB (though unlike the more direct form of ECB liquidity support, all the risk implicit in this so-called ELA lending is, formally at least, borne by the Greeks alone).
As I say, both stories are complicated, and somewhat disputed, but, taken together, they do help to underscore two important realities.
The first is that the sheer uncertainty hanging over Greece and the lack of a proper government is greatly increasing the room for costly financial accidents.
The banks that the ECB has cut off, at least from direct ECB assistance, are due to be recapitalised any day now as part of the latest bailout. There is €48bn in the EU-IMF programme, earmarked for precisely this purpose, half of which has already been transferred to a special Greek fund. But in the current fraught situation, the Greeks can't even sort out how to get the capital into the banks, let alone when.
The second and most important reality is that the ECB is once again exactly where it doesn't want to be: right at the centre of events.
In the eyes of the markets (and most politicians), the central bank has the power to make or break the Euro. What the institution does not have is any desire to do this, or formal legal responsibility (I have explored some of the difficult issues for the ECB here).
The fall in Greek deposits, which are down by nearly a third since the end of 2009, is one reason why the Greek banks are now so dependent on money from the ECB. The other reason, of course, is that private lenders are not willing to lend to them any more.
One in five euros that Greek banks now lend to households or companies is propped up by the ECB. If Greece left the euro, all of that would stop and the Greek banking system would simply be unable to function.
Some see the leak about the ECB withdrawing funding from those banks as a giant blunder on a day when the president of the ECB, Mario Draghi, said in support of Greece only that the ECB had a "strong preference" for It staying in the euro.
Others think it's all highly strategic: the ECB wanted to remind Greek voters and politicians that if they stumble out of the euro the Greek financial system, to all intents and purposes, will be finished. Not getting the next disbursement from the IMF and the EU is the least of it.
I suspect the truth is less calculated. As we have seen, this is an environment ripe for accidents and unforeseen consequences.
But it would be no surprise if the ECB were trying every trick in the book to get Greece to toe the line.
Why? Because if things continue on their current trajectory, and Greece leaves, the ECB is the only institution with even a fighting chance of seeing off a panic in countries like Portugal, and "saving" the euro.
Mario Draghi doesn't want to be the Euro's "saviour" because that ought to be a job for governments. But nor does he want to be the one to pull the plug.
Stephanie Flanders
Economics editor
katohika
Δεν καταλαβαίνω ακρβώς πως ταιριάζει η ανάλυση που παρουσιάζεται με το κείμενο της κυρίας Flanders.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα δύο κείμενα είναι άσχετα μεταξύ τους!
Η η ανάλυση είναι λανθασμένη ή έχει γίνει λάθος στο αγγλικό κείμενο που αναρτήθηκε.
Παρακαλώ διορθώστε!
κε gfourlia έχετε δικιο καποιο λαθος έγινε με τη μεταφραση, θα ξαναελεγχει, σας ευχαριστω
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Σιωνισταδες τα λενε καμια φορα και τα εναντιον τους, η ΣΚΑΤΑΔΕΣ οι δικοι μας τα υπερ μας ομως ΠΟΤΕ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ελληνικές τράπεζες, το ευρώ και η ΕΚΤ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυζήτηση ενός κύκλου για την ελληνική καταθέσεων, ορισμένες τράπεζες και να αποκοπεί από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) την υποστήριξη, έχουν προσθέσει μια νέα τροπή σε τρομακτικό μιλούν για την Ελλάδα και το ευρώ.
Οι λεπτομέρειες περίπλοκη, και δεν είναι τόσο τρομακτικό όπως φαίνεται αρχικά. Αλλά η μεγάλη εικόνα είναι πράγματι τρομακτικό, αν μη τι άλλο για την ΕΚΤ.
Οι αριθμοί για το πόσο πρόσφατα έχει ληφθεί από τις ελληνικές τράπεζες από καταθέτες έχουν πολυσυζητημένο - δεν αποτελεί έκπληξη, όταν τα επίσημα στοιχεία δεν θα πρέπει να δημοσιεύεται για εβδομάδες.
Ανάλογα με ποιους μιλάτε για οτιδήποτε, από € 700 ($ 892m? £ 560) σε € 1,2 δισ. λήφθηκε από τις τράπεζες τις μέρες μετά την εκλογή, από το σύνολο των καταθέσεων των € 160bn γύρω. Αυτό το σύνολο, με τη σειρά του, είναι περίπου κατά ένα τρίτο χαμηλότερο από ό, τι ήταν στο τέλος του 2009.
Παράλληλα, η ΕΚΤ έχει προφανώς τώρα δήλωσε ότι δεν θα δανείσει απευθείας σε ορισμένες ελληνικές τράπεζες που κρίνει ότι είναι τεχνικά "αφερέγγυος". Αυτές είναι οι τράπεζες που έχουν τρύπες στους ισολογισμούς τους, επειδή, χάρη στην αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους, δεν μπορούν να περιμένουν τώρα να πάρουν πίσω όλα τα χρήματα που δάνεισε στην κυβέρνηση.
Αυτό ακούγεται άσχημα, αλλά οι τράπεζες που έχουν χάσει την πρόσβαση στη χρηματοδότηση της ΕΚΤ κατευθύνει σχεδόν βέβαιο ότι μπορεί να πάρει ακόμα τα χρήματα από την ελληνική κεντρική τράπεζα, η οποία, φυσικά, είναι σε τελική ανάλυση, να πάρει τοις μετρητοίς από την ΕΚΤ (αν και σε αντίθεση με την πιο άμεση μορφή της ΕΚΤ ενίσχυσης της ρευστότητας, ο κίνδυνος όλα έμμεση σε αυτό το λεγόμενο δανεισμού ΕΛΑ είναι, τυπικά τουλάχιστον, βαρύνουν μόνο τους Έλληνες).
Όπως είπα, οι δύο ιστορίες περίπλοκες, και κάπως αμφισβητείται, όμως, στο σύνολό τους θα σας βοηθήσουν να τονίσω δύο σημαντικές πραγματικότητες.
Το πρώτο είναι ότι ο μεγάλος αβεβαιότητα κρέμεται πάνω από την Ελλάδα και την έλλειψη ενός κατάλληλου κυβέρνηση αυξάνει σημαντικά το περιθώριο για οικονομικό κόστος των ατυχημάτων.
Οι τράπεζες ότι η ΕΚΤ έχει κόψει, τουλάχιστον από την άμεση βοήθεια της ΕΚΤ, αναμένεται να γίνει η ανακεφαλαιοποίηση οποιαδήποτε ημέρα τώρα, ως μέρος της τελευταίας διάσωσης. Υπάρχει € 48 δισ. στην ΕΕ-ΔΝΤ πρόγραμμα, που προορίζονται ακριβώς για το σκοπό αυτό, τα μισά εκ των οποίων έχει ήδη μεταφερθεί σε ένα ειδικό ταμείο ελληνική. Όμως, στην τρέχουσα κατάσταση γεμάτη, οι Έλληνες δεν μπορούν καν λύσουμε πώς να πάρει το κεφάλαιο στις τράπεζες, πόσο μάλλον όταν
τελειος λαθος η μεταφραση